Na Torze Poznań rywalizowali kierowcy ciągników siodłowych
Tylko Goodyear
Goodyear jest wyłącznym dostawcą ogumienia i tytularnym sponsorem wyścigów ciągników siodłowych Goodyear FIA European Truck Racing Championship (ETRC). Jedna runda tych mistrzostw Europy, złożona z czterech gonitw, została rozegrana na Torze Poznań na początku lata, w sobotę i niedzielę, 24-25 czerwca.
Ciągniki mają tylny napęd i ścigają się same, bez naczep. Turbodiesle rozwijają 1200 KM, przy masie 5300 kg. Nie ma na Starym Kontynencie mocniejszych i cięższych wyścigówek. Niemiec Steffen Faas, właściciel zespołu i kierowca w jednej osobie, zapytany przeze mnie o przyspieszenie do setki, odpowiedział, że od 100 km/h do 160 km/h trwa 2,5 s. Natomiast nie można określić czasu sprintu 0-100 km/h. Siła napędowa na kołach jest olbrzymia, taka próba skończyłaby się mieleniem opon w miejscu. Dlatego też start do wyścigu jest lotny, na koniec okrążenia formującego ciężarówki zwalniają do 60-70 km/h i po zapaleniu się zielonego światła ruszają do boju.
Na Torze Poznań w Przeźmierowie, koło stolicy Wielkopolski, zaprezentowało się 15 kierowców (żadnego Polaka) w ciągnikach trzech marek: Iveco, MAN, Scania. Od razu zaznaczam, że nie są to fabryczne teamy, tylko prywatne. Niektóre zespoły, co widać po reklamach na karoserii, są sponsorowane przez innych niż Goodyear producentów ogumienia. Ale oczywiście ściągają się na Goodyearach. Do drugiego wyścigu dnia czołowa ósemka z pierwszej gonitwy rusza w odwróconej kolejności. Dlatego Węgier Norbert Kiss na MAN-ie wygrał oba pierwsze wyścigi, natomiast w drugich triumfowali inni, w sobotę Niemiec Lukas Hahn (Iveco), w niedzielę Hiszpan Antonio Albacete (MAN). Poznańska runda była trzecią z ośmiu, w generalce prowadził po niej N. Kiss. Zakończenie cyklu jest planowane na niedzielę, 1 października, w Hiszpanii, na torze Jarama.
Czarne złoto
Czasami stosuje się określenie „czarne złoto” na opony w rajdach czy wyścigach. W tym przypadku każdy ciągnik siodłowy ma sześć opon, dwie z przodu, cztery z tyłu (bliźniaki), o rozmiarze 315/70 R22.5, produkcji luksemburskiej. Typ bieżnika, oczywiście nieprzystosowanego do pogłębiania, jest jeden. Nie ma więc oponiarskiej ruletki, że spadł deszcz i trzeba wymieniać koła. Jak wyjaśnił Davide Califano, ekspert Goodyeara zajmujący się m.in. tematyką wyścigów ciężarówek, rzeźba bieżnika to kompromis, jednak projektowana bardziej na suche tory. 80 proc. wyścigów przebiega przy dobrej pogodzie, tylko 20 proc. po mokrej nawierzchni.
Na jeden wyścigowy dzień zespół ma sześć sztuk, czyli tuzin na dwa. Jeśli opona zostałaby uszkodzona, delegat techniczny FIA może zezwolić na przydział dodatkowej sztuki. Poza tym w całym sezonie zespół ma możliwość otrzymania sześciu dodatkowych opon, w dowolnym momencie i w dowolnej, jednorazowej liczbie.
Warto podkreślić, że zużyte, wyścigowe opony są bieżnikowane fabrycznie na gorąco w Wittlich, w Niemczech i służą w transporcie drogowym. Bo ich karkas jest standardowy, co podkreślał Janusz Krupa, menadżer marketingu ds. opon ciężarowych Polska Ukraina.
Czeski film
Obchodzący 100-lecie Automobilklub Wielkopolski nie popisał się, jeśli chodzi o informację. W rozdawanym za darmo programie zabrakło danych o zasadach punktacji, o aktualnej klasyfikacji ETRC, zabrakło też opisów technicznych sprzętu. Tak jakby każdy wszystko wiedział, a przecież tego rodzaju impreza gościła w naszym kraju pierwszy raz! Za to spiker w sobotę, w pewnym momencie oznajmił, że silniki tych pojazdów są napędzane… benzyną. Rozumiem, że wypalił tak z rozpędu i wieloletniego przyzwyczajenia, wszak prawie każdy samochód wyścigowy jest na benzynę. Prawie, bo akurat te ciężarówki spalają HVO (Hydrotreated Vegetable Oil). Jest to ekologiczny rodzaj oleju napędowego, biopaliwo z odpadów pochodzenia roślinnego, a więc ze źródeł odnawialnych.
Tekst i zdjęcia: Jacek Dobkowski
